Of misschien moet ik deze uitspraak toch wat nuanceren. Het gerucht gaat alleen nog maar de ronde dat er hier en daar reeds verse stinkende sporen van deze toch wel speciale olifanten werden gevonden, in de zee onder andere. We zullen pas binnen enkele jaren kunnen zien wat de echte impact was van de Olympische Spelen op de MICE-industrie, want dit is waar deze blog over gaat.
Iedereen kent het verhaal van de koningen van Siam. Het verhaal van de doortrapte koningen die aan de hovelingen die zich stout hadden gedragen, een Witte Olifant schonken. Aangezien het onderhoud van zo een olifant enorm duur was, was de enige bedoeling van deze gift dat het die hovelingen uiteindelijk zou ruïneren. Wat eerst een geschenk leek – eentje dat men niet kon weigeren – veranderde uiteindelijk in een nachtmerrie door de kosten die zij onmogelijk konden dragen.
In Athene lopen er een paar van deze Witte Olifanten rond, verschenen onmiddellijk na de Olympische Spelen, dat is feitelijk bewezen. Ze werden reeds gespot aan het beachvolley terrein, enthousiast een spelletje spelend tussen het onkruid en het stof. Sommige van deze sloebers maken zelfs af en toe hun blanke velletje vuil in de modder van de Olympische zwemfaciliteiten. En de zuiplappen, die zitten al jaren met een droge slurf aan de bar van het mega-restaurant bij de kajakfaciliteiten te wachten, een restaurant dat slechts één (1) uur werd gebruikt, da’s dus 60 minuten. Mijn grootmoeder zou nog moeten geleefd hebben, ze zou ze eens goed aan hun olifantenoren getrokken hebben.
Tijdens mijn master class in de Belgische ambassade van Tokio, een aantal maanden geleden (topic: ‘the impact of the Olympic Games on the meeting industry’), bleef ik het herhalen en herhalen en herhalen: “Don’t take it for granted and make a master plan! Onze MICE-industrie kan een enorme kick krijgen van een dergelijk mega-event, maar vergeet dan vooral die luttele 17 dagen die de Olympische Spelen tellen. Begin minimaal 4 jaar voordien en probeer tot 10 jaar erna nog altijd effecten te genereren”. Dat is eigenlijk de simpele kern van mijn boodschap.
En er bestaan best practises. Barcelona is daar een heel mooi voorbeeld van. De meeting industrie heeft er een enorme boost gekend door de Olympische Spelen en hoewel die Spelen al van 1992 dateren, voelen de Catalanen hier nog altijd de impact van! Sydney was ook een goed voorbeeld van een sterk beleid, Londen volgde gezwind.
Ik was dan ook blij te zien dat er tijdens mijn sessie in april in Tokio heel wat Japanse MICE-collega’s zijn komen luisteren. Ik heb een goed gevoel bij Tokio. Ik ben er in oktober opnieuw uitgenodigd naar aanleiding van het Staatsbezoek van onze Koning en zal mijn boodschap blijven herhalen, waarna ik een mooie buiging zal maken, zo diep mogelijk (eigenlijk wil ik veel dieper gaan, maar ik heb een stijve rug, zal ik er dan eerst veiligheidshalve bijzeggen, waarna men zachtjes zal beginnen gniffelen in het publiek…ik heb die Japanners graag).
Tot volgende maand! Jan
© Travel Magazine
www.travel-magazine.be
READ MORE:
Blog 6: Dat er een duidelijke hoek af is.
Blog 5: Een pluimpje voor Lyon
